Planowanie wdrożenia PPK

Planowanie wdrożenia PPK

Pracownicze Plany Kapitałowe to dobrowolny, prywatny system długoterminowego oszczędzania, dostępny dla wszystkich osób zatrudnionych. Pracownik oszczędza środki przy wsparciu pracodawcy oraz państwa.

Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady tworzenia i działania pracowniczych planów kapitałowych w Polsce jest ustawa o pracowniczych planach kapitałowych, która została uchwalona przez Sejm w dniu 4 października 2018 r.  i weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

Pracownicze Plany Kapitałowe zostały wprowadzone przez rząd aby:

  • zwiększyć bezpieczeństwo finansowe Polaków;
  • wpłynąć na rozwój gospodarki, przedsiębiorstw oraz miejsc pracy,
  • pomnażać prywatne oszczędności emerytalne pracowników,

Ustawa wskazuje  dobrowolność gromadzenia oszczędności w ramach programu. Każda osoba zatrudniona zostanie zapisana do programu automatycznie, przy czym będzie mogła zrezygnować z dokonywania wpłat do PPK na podstawie pisemnej deklaracji złożonej podmiotowi zatrudniającemu.

PPK są dobrowolne dla uczestników, ale obowiązkowe dla pracodawców. Za utworzenie w firmie PPK odpowiedzialny jest więc pracodawca – bez względu na to, czy zatrudnia na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, agencyjnej czy dana osoba będzie wykonywać pracę nakładczą.

Podmioty zatrudniające są zobowiązane do zawierania umów PPK w imieniu pracowników z instytucjami finansowymi, jak: fundusz inwestycyjny zarządzany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, fundusz emerytalny zarządzany przez PTE albo pracownicze towarzystwo emerytalne, zakład ubezpieczeń oferujący ubezpieczenie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Kogo nie obowiązuje wprowadzanie PPK?

  • Z obowiązku utworzenia PPK jest samozatrudniony, czyli osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, o ile nie zatrudnia osób będących osobami zatrudnionymi w rozumieniu ustawy o PPK.
  • Osoba fizyczna, która zatrudnia, w zakresie niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą tego podmiotu, inną osobę fizyczną, w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą tej osoby (czyli na przykład osoby zatrudniające opiekunki do dzieci lub dorywczą pomoc domową).
  • Mikroprzedsiębiorca, któremu wszystkie osoby zatrudnione złożyły deklarację rezygnacji z dokonywania wpłat.
  • Pracodawca, który (w terminie, w którym ustawa o PPK ma dla niego zastosowanie) prowadzi PPE oraz nalicza i odprowadza składki podstawowe do PPE w wysokości co najmniej 3,5% wynagrodzenia, jeżeli do PPE przystąpiło co najmniej 25% osób zatrudnionych.

Plan wdrożenia PPK w firmie obejmuje następujące etapy :

  • Analiza procesów wewnątrz przedsiębiorstwa, przede wszystkim programu kadrowo-księgowego pod względem dostosowania do realizacji zadań związanych z funkcjonowaniem PPK w danej firmie
  • Przegląd ofert instytucji zarządzających PPK i finalnie wybór
  • Zawarcie umowy o zarzadzanie PPK
  • Przygotowanie systemu kadrowego do zgłoszenia pracowników do uczestniczenia w programie oraz obsługi PPK
  • Szkolenie pracowników na temat PPK (zasady, korzyści możliwości wypłaty środków, dokonywania wpłat)
  • Zawarcie umowy o prowadzenie w imieniu pracowników z wybraną instytucją finansową
  • Poinformowanie załogi o podpisanej umowie o prowadzenie PPK, oraz prawie do rezygnacji z oszczędzania w programie. Pracodawca powinien prowadzić ewidencję oraz zgłosić do operatora PPK pracowników którzy zgłosili rezygnację z oszczędzania w PPK
  • Obliczenie i przekazanie pierwszych wpłat do wybranej instytucji PPK na konta uczestników

Dokonywanie wpłat do PPK

Pierwsze wpłaty do PPK powinny zostać naliczone i pobrane już od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi po zawarciu – w jego imieniu – umowy o prowadzenie PPK oraz dokonane (przekazane do instytucji finansowej) w terminie od 1 do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawarto umowę o prowadzenie PPK.
Ustawa wskazuje maksymalny termin na dokonywanie wpłat do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone i pobrane.
Wpłaty należy przekazać na rachunek bankowy instytucji finansowej prowadzącej PPK. Wymagane jest również od pracodawcy przekazanie dokumentów lub informacji wymaganych przez daną instytucję finansową i potrzebnych do przyporządkowania wpłat przekazywanych tej instytucji do poszczególnych pracowników.

Pełna wpłata na konto uczestnika PPK składa się z:

– podstawowej finansowanej przez uczestnika PPK (pracownika), która może wynosić od 2 do 4 proc. jego wynagrodzenia,
– wpłaty pracodawcy w wysokości od 1,5 proc. do 4 proc. wynagrodzenia.
– dopłaty rocznej w wysokości 240 zł z państwowego Funduszu Pracy (ok. 20 zł miesięcznie), – wpłaty powitalnej w wysokości 250 zł. (Jednorazowa wpłata dodatkowa, wpłacana przez państwo na konto oszczędzającego w PPK, w pierwszym roku oszczędzania).

Warto zachować terminy wyznaczone przez ustawę o PPK

Przedsiębiorcom, które nie dotrzymają wyznaczonych terminów zawierania umów o prowadzenie PPK i nie odprowadzą wpłat za pracowników. Niepodpisanie w terminie umowy o zarządzanie jest zagrożone grzywną w wysokości 1,5 proc. rocznego funduszu wynagrodzeń w firmie w roku poprzedzającym naruszenie obowiązków wynikających z ustawy.